هنر اول

 ويولن سازی است که مسلما يکی از زيباترين ساخته دست بشر و يکي از دمدمی مزاج ترين آنهاست. شايد بسيار صعب الوصیول بودن آن است که بر اعجازش مي افزايد جز براي کسی که برده وار داوطلبانه و از صميم قلب خود را تسليم اين ساز کند ويولن سر نافرمانی و لجبازی خواهد داشت و نواهای چند گانه و دامنه نامتناهی لطايف خود را دريغ خواهد کرد و شخص مي ماند با يکی از آلات دوست داشتنی موسيقی که رنجيده دل است و بلا استفاده.

هيچ ويولنی مثل ويولن ديگر نيست و هر يک مانند يک وجود بشري ويژه و منحصر به فرد است.

در نواختن ويولن نوازنده موجودی مستقل است هيچ دست بيگانه ای در ملک طلق او اختيار ندارد و هيچ گوشی جز گوش او زير و بم صدا را تعيين نخواهد کرد و به محض اينکه آرشه اش ساز را لمس کند چالشي شگفت انگيز آغاز مي شود.

اين ارتباط شگفت بين ويولن و نوازنده است که اين ساز را منحصر به فرد ساخته.

نوازنده در اين راه هرگز اجازه ندارد که خسته شود گر چه مکن است بارها با ناکامي رو به رو شود ولي هرگز نبايد از پا بيافتد.

نوشته شده در دو شنبه 18 دی 1391برچسب:ویولن, موسیقی,ساعت 19:55 توسط سوگلی| |